سوریه بازیچه دست سودجویان اکنون نزدیک به سه سال می گذرد که کشور سوریه بازیچه دست دولت های غرب و شرق شده، مردم بینوا و درمانده آن در آتش خودخواهی و جاه طلبی قومی اشغالگر همچنان می سوزند و خاکستر می شوند. گروههای مذهبی خردباخته و آدمکش این کشور تاریخی و پیشرفته را اشغال و آن را با خاک یکسان کردند
مجازاتِ اعدام برای افرادِ خاطی فقط در کشورهای عقب افتاده و اسلام زده به چشم می خورد و ممکن نیست که در یک کشورِ سکولار دموکرات و متمدن با سطح فرهنگی بالا و جامعه ای با سواد و مُدرن، قوه قضاییه دستور به اعدام و قتلِ انسانی را بدهد.
چون نیک بنگریم، بربریتی که در میان مسلمانان واقعی وجود دارد، از توحش بی حد و مرز و ارتجاع قوانین اسلام راستین سرچشمه گرفته و این مسلک شرم آور بلای جان انسان های روی این کره خاکی گشته است. چنانچه ایرانیان نیز فاقد فرهنگی غنی بودند، امروز گروه های طالبانی مشغول کشتن دختران و پسران ایران زمین می بودند.
کودکان را باید رها و آزاد گذاشت تا جستجو کنند، بیاموزند و سرانجام خود برای آینده و سرنوشت شان تصمیم بگیرند؛ به کودکان باید پرسش کردن و زیر سؤال بردن همه چیز را یاد داد؛ کودکان باید بیاموزند تا هیچ سخنی را بدون دلیل و منطق به عنوان حرفِ حق قبول نکرده و هر چیزی را که می شنوند سبک - سنگین کنند.
به گمان نگارنده، فاطمه زهرا دختر پیامبر اسلام، پس از خدیجه دومین بانوی شناخته شده در صدر اسلام می باشد که قربانی قوانین زن ستیزانه اسلام گشته و زندگی اش با تکیه بر دستورات شریعه اسلامی، ویران شده است. برای درک بهتر موضوع عنوان شده، در طی مقاله نگاهی کوتاه به چگونگی زندگی دردناک وی می اندازیم.
حتی تبلیغ دین در اسلام و به دست مسلمانان نیز به صورت اجباری صورت می گیرد، ایشان مردم و رهگذرانی که کمترین علافه ای به شناخت اسلام کشتارگر ندارند را مجبور می کنند تا یک جلد قرآن را گرفته، به خانه رفته و مشغول مطالعه شوند. مسلمانان برای تبلیغ دین ضد انسانی شان، به ناچار به دروغ نیز متوسل می شوند.
آخوندهای بی سواد بانوان ورزشکار ایرانی را وادار می کنند تا با حجاب شرم آور اسلامی در عرصه های بین المللی حاضر شوند؛ این امر نه تنها مایه خجالت و سرافکندگی ملت ایران است بلکه مانع پیروزی بانوان و همچنین مورد تمسخر قرار گرفتن آنان به دست بینندگان و دیگر شرکت کنندگان می باشد.
کودکان کار با دنیای کودکان غریبه اند؛ از لذت ها و شادی ها و بازی های دوران کودکی محروم گشته و تا چشم باز نموده اند، خود را در لا به لای جمعیت سنگدل آدم بزرگ ها پیدا کرده اند و برای فروختن یک بسته آدامس، هر روز چندین متر در پس هم میهنان شان، می دوند. بی دفاع ترین قشر جامعه، کودکان بینوای کار هستند.
