مغلطه گرفتن برای گرفتن مچ طرف مقابل نیست، تنها با مغلطه گرفتن تلاش می شود که سخن به یک ساختار منطقی باز گردد، چراکه با مغلطه می توانی هر چیزی را اثبات کنی، من با مغلطه می توانم اثبات کنم ماست سیاه است. پس مقدمه راه خردورزی، تمرین پرهیز از مغلطه ها است.
این خودخواهی است که اجازه دهیم رژیم ادامه حیات دهد، اما حاضر به اتحاد با دیگر دموکراسی خواهان نباشیم!
داروین؛ دانشمندی که یک تنه ادیان را شکست داد – دومین جدال دانش و دین
حیات در ماه های سیاره های مشتری و کیوان: حیات فرازمینی به زبان ساده – بخش سوم
اسلامِ راستین در افغانستان، اینبار دو کودکِ بیگناه را به کامِ مرگ کشاند
در مغلطه ی «مدرک گرایی» فرد بجای پاسخ تخصصی و دلیل منطقی بگوید چون من مدرک این رشته را دارم پس سخن من درست است. بیشتر زمانی دیده می شود که فرد در همان رشته ی تحصیلی خود دچار اشتباه می شود و بجای پذیرفتن اشتباه خود می گوید من مدرک این رشته را دارم.
آزادی بیان و ابراز عقیده به معنی آزادی بی مرز نیست و نباید آزادی های پایه ای دیگران را پایمال کند. سخنان ضد بشری، سخنانی که از فاشیسم یا نژادپرستی یا تبعیض قومی و دینی بر ضد انسان ها (نه باور آن انسانها بلکه خود انسانها) را تبلیغ می کند و سخنان توهین آمیز مستقیم به افراد در آزادی بیان جایی ندارند.
مسموم کردن سرچشمه، که در فارسی گاهی به غلط مسموم کردن چاه ترجمه شده است، مغالطه ای است که کسی ادعایی کند و برای جلوگیری از اعتراض دیگران، صفت مذمومی را به مخالفان آن مدعا نسبت دهد؛ به طوری که اگر کسی بخواهد اعتراض کند، گویا خود را مصداقی از مصادیق آن صفت مذموم دانسته است.
یکی از پر کاربرد ترین مغلطه ها در دستگاه های پروپاگاندا، رسانه ها و اخبار است. شوربختانه وعاظ ادیان مختلف نیز از این مغلطه بطور روزانه استفاده می کنند. این مغلطه ھنگامی رخ می دھد که گوینده بجای آوردن شواهد منطقی و علمی به عواطف و احساسات فرد متوسل شود.
قرآن کتابی است که حجم آن به اندازه دیوان حافظ است. چگونه امکان دارد از چنین کتابی تفسیر بیست جلدی المیزان استخراج شود؟. آیا این امر با عقل و منطق سازگار است و یا متوجّه می شویم که نویسنده ی آن کتاب موهوم، هر چه مزخرف و خزعبلات بلد بوده است را در آن بیست جلد کتاب نوشته و به تحمیر جامعه پرداخته است؟.
اسلام یک حزب سیاسی کشتارگربه خود اجازه می دهد در مورد هر چیز و هرکس دخالت نموده، و حکم صادر کند. باورمندان به ادیان دیگر همه کافرند و چنانچه کمترین انتقاد و یا گلایه ای از اسلام شود، فریاد باورمندان آن به هوا می رود که؛ «به عقاید ما احترام گذارید».
انسان خردباخته و مسخ شده همواره می گوید: «بشرنادان از درک معنای آیات قرآن عاجز است». با این و بیان جملاتی این چنین سخیف و بی ارزش، می خواهند مهر خاموشی بر دهان منتقدان بزنند و با نادان و ابله خواندن منقد و یا برچسب کمونیست و لیبرال و غیره زدن به او، صدایش را خفه کرده و او را از بحث خارج کنند.
