آب دو رودخانه “زرجوب”، و “گوهر رود” در گیلان از وجود آلاینده گوناگون آلوده شده است
پیش گفتار:
طبیعت دست نخورده یعنی طبیعتی که پای انسان دو پا بدانجا نرسیده بس زیبا و شگفت انگیز است. این گفتار انسان هایی است مانند کوه نوردان، سیاحان، جهانگردان، و مکتشفینی است که در پی کشف پدیده ها و آثار طبیعی در دامنه دشت و کوهها به کاوش و تجسس می پردازند.
آنهایی که برای نخستین بار به بخشهای دست نخورده آلاسکا پای نهادند نیز از آنهمه زیبایی های طبیعت خدادادی و شگفتی های آن گفتگو می کنند. آنان که در دامنه کوهها به هر دلیلی سفر کرده اند شاهد دیدار بخش هایی از طبیعت دست نخورده بوده و آن را ستایش می کنند. پرواز با هلیکوپتر و گذر از روی کوهها و دره ها بازهم دیدگان ما را از راه دور بر روی مناظر و صحنه های طبیعی می اندازد و به تحسین آن می پردازد.
آلودگی هوا هوا از گاز کربنیک و بخار آب بر اثر سوخت زغال در یک نیروگاه تولید انرژی در آمریکا
جاهایی که بیشتر مورد آسیب و خسارت قرار گرفته
اما، همین که پای بشر دو پا به این طبیعت های زیبا و ستایش اندگیز باز شود، لجنزار و منطقه متعفنی از آن به جای میماند. سوزاندن جنگلها، پس پخش و پرتاب مانده های مواد خوراکی مانند غذاپوست میوه و سبزیجات در کنار جاده ها و به ویژه کنار رودخانه ها پشت پا زدن به طبیعت زیباو شگفت انگیز است. در کشورخودمان جاده و کنار رودخانه ای را نمی توان یافت که آلوده به غفلت و بی توجهی مردم نباشد. گویا هم میهنان ما با طبیعت آرام و پرشکوه کشورمان سر ناسازگاری و دشمنی دارند. زیرا به هرکجا می روند و در هر مکانی حتی برای مدتی کوتاه مستقر می شوند و اقامت می کنند زباله و آشغال زیادی را به اطراف محل خود می ریزند و آن مکان دست نخورده را به صورت زباله دانی در می آورند.
اسکی بر روی آب در جزیره جاوا در اندونزی جایی که هرگونه زباله و مواد اضافی خوراکی به دریا ریخته شده و آن را چنین آلوده می کند.
خسارتی که بشر به طبیعت وارد می سازد
گزارش کوتاهی از تخیریب و ویرانی طبیعت به دست بشر همراه با تصویرهای گوناگونی شنبه ۲۳ می ۲۰۱۵ در روزنامه دیلی میل Daily Mail On Line دیدم که تصمیم گرفتم با توجه به متن آن مقاله زیر را نوشته و تقدیم حضور خوانندگان محترم فضول محله کنم.
گرم شدن تدریجی سرار گیتی تنها عامل نگرانی نیست. افزایش جمعیت بی حد و حصر، آلودگی هوا، کندن و زیر و رو کردن کانها و معادن گوناگون چند نمونه از خسارت هایی است که نوع انسان بر طبیعت دست نخورده و زیبا وارد می سازد. در هرحال، تخریب و ویرانی به دلیل عمر طولانی و یا در پی مواد غذایی گشتن با ذوب لایه های یخی عواملی است که بشر هر روزه نمی تواند با چشم خود شاهد آنها باشد.
قبرستان لاستیک در صحرای نوادا در آمریکا
برای آن که توجه و آگاهی عمومی نسبت به این ویرانگری بالا رود، تصویرهایی گرفته شده که تخریب و آلوده کردن محیط زمین، هوایی که ما نفس می کشیم و کنار و سطح دریاها را به خوبی نشان می دهد. یکی از تصویرها بیانگر لوس آنجلس در شب است که دارای رفت و آمد و ترافیک بی نظم و بی قاعده است. در حالی که در کشورهای باختری جایگاههایی برای ریختن و گذاشتن زباله ها در نظر گرفته شده، ولیکن در جزیره جاوه مردم ناچارند و باید زباله های خود را به درون رودخانه و نهر ها بریزند.همچنین، به دلیل نیاز به چوب برای خانه سازی، جنگل های شمال اقیانوس اطلس به باطلاق و آشغال دان تبدیل شده است. تصویر دیگری تپه ای را در ونکوور کانادا نشان می دهد که به کلی صاف و بدون هرگونه گیاه و رشد طبیعی شده است.
نصب تلمبه ها واستخراج نفت در کالیفرنیا نیز نوع دیگر آلودگی و صدمه زدن به طبیعت دست نخورده است.
اثر جمعیت زیاد
جمعیت روزافزون و بیش از اندازه در دهلی نو در هندوستان، شهر مکزیکو سیتی در مکزیک نیز عامل بزرگ تخریب و ویرانی طبیعت و به لجن کشیدن محیط زیست می باشد. بنابراین، منطقه یخبندان لارسن در آنتارکتیکا Antarctica که ده هزار سال عمر آن پیش بینی می شود با بررسی های علمی ناسا در پایان ده سال جاری ناپدید می شود و اثری از آن نخواهد ماند. این مطالعه نشان می دهد که طبقات یخبندان لارسن تا سال ۲۰۲۰ از هم می پاشند و ذوب می شوند. باید از سالیانی با تابستان های گرم آن سپاسگذار بود(!!!) که طبقات یخبندان را از ۴،۴۴۵ مایل مربع در سال ۱۹۹۵ به تنها ۶۱۸ مایل مربع به تاریخ امروز کاهش دادند!.
در منطقه آرکتیک و انتارکتیک در نروژ به دلیل افزایش گرما یخها در حال ذوب شدنند، سطح اقیانوسها بالا آمده و دمای طبیعت افزایش می یابد.
نکته پایانی:
اثر تخریب و خسارت انسانی به طبیعت آنچنان وسیع و گسترده است که اثر تعفن و پوسیدگی آن به مشام زمامداران جهان نیز رسیده است. بنا به گفته ای، پیکر مرده آنچنان لاش و پاش و به هم پاشیده بود که اشک مرده شور نیز در آمد. زیرا رهبران کشورهای پیشرفته جهان که نبست به بیشتر مسائل انسانی و چگونگی زن دگی انسان در طبیعت بی تفاوتند ولیکن هم اکنون بر سر عقل آمدندند و بر آنند که در سپتامبر آینده با گردهم آیی به این موضوع توجه کنند و برنامه هایی پیش بینی کنند که مردم و دولت های جهان تا سال ۲۰۳۰ ناچار به اجرای آن باشند و در ماه دسامبر آینده گروهی از سازمان ملل در پاریس ملاقاتی خواهند داشت که راههایی برای محدود کردن جمعیت جهان در نظر بگیرند.
خرسی که در سوائیباند نروژ در راه رسیدن به دریای یخبندان از بین رفته و همچنان بر روی زمین مانده است.
شمال دهلی در هندوستان که ۲۲ میلیون جمعیت به تعداد ۳۰،۰۰۰ نفر در هر میل مربع را در خود جای داده و این جمعیت بسیار زیاد موجب تخریب و ویرانی طبیعت می شود.
در آلمریا اسپانیا تا چشم کار می کندمنطقه زیر کشت و گلخانه دیده می شود.
جنگلی که در اورگون آمریکا درخت های آن را بریده اند تا در آنجا یک منبع و ذخیره گاه بزرگ آب بسازند..
لوس آنجلس آمریکا با جمعیت ۱۵ میلیون نیاز به مصرف مواد غذایی بسیار زیاد دارد. زمین های زیادی زیر کشت میرود، مصرف و تولید مواد اضافی و زباله ها نیز افزون می گردد و به همان نسبت بر آلودگی طبیعت افزوده می شود.
منطقه نفتی در آلبرتا کانادا که به دلیل کاوش و استخراج نفت سطح زمین را به مسافت زیادی از قیر و نفت پوشانده است.
پخش آشغال و زباله ها در بنگلادش
یائو مینگ قهرمان بسکتبال در شما کنیا به لاشه فیلی برخورد می کند که این چنین در طبیعت رها شده.
جنگ با طبیعت با سوزان جنگل ها و رها کردن گوسفندان برای چرا در میان آنها در آمازون برزیل.
جمعیت فشرده ۲۰ میلیون و یا ۶۳،۷۰۰ نفر در هر کیلومتر مربع در مکزیکو سیتی پایتخت مکزیک که هریک زباله و مواد اضافی را بر طبیعت می افزاید و موجب آلودگی آن می شود.
پوست ببری در سیبری روسیه
