شب عملیات کربلای 4 به فرماندهان جنگ نظیر رفسنجانی و خرازی اطلاع می دهند که عملیلت لو رفته است و عراق آمادگی کامل برای قیچی کردن ایران را دارد. ولی این فرماندهان به همراه امام شان، جنایتی بزرگ می نمایند و اعلام آغاز عملیات را می دهند و به همین سادگی در چند ساعت 12000 ایرانی کشته و 4000 اسیر می شوند!
نگرانی رژیم از افزایش جمعیت اهل تسنن سران رژیم خبر از افزایش جمعیت اهل تسنن و توطئه استکبار داده اند! بله استکبار جهانی به اتاق خواب هموطنان اهل سنت هم راه دارد و زن و مرد سنی را به زاد و ولد وا داشته است! این سخنان امامان جمعه مشهد و تهران است که از افزایش جمعیت اهل تسنن ابراز ناراحتی کرده اند!
رژیم اسلامی باکی از جنگ ندارد و می داند که جنگ با گروههای سنی می تواند به سرکوب اقلیت تسنن در داخل کمک نماید. اتباع ایران و منافع ملی کمترین ارزشی برای رژیم اسلامی ندارد و ممکن است همانند سناریوی جنگ ۸ ساله ، هزاران ایرانی فدای زیاده خواهی آخوند شوند زیرا جان مردم ایران برای سران رژیم بی ارزش است.
لمپن واقعی کیست؟ لمپن مانند مردم عادی که ثمره کار و رنجشان به جیب طبقات بالا و مستبد میرود تن به کار و تولید نمیدهند و چون سر نترس دارد، اغلب در چپاول مردم توسط اشراف و مستبدان شرکت کرده و سهم خود را هر چند ناچیز میگیرد. مشاغلی که لمپن به آن روی می آورد ابداًجنبه تولیدی نداشته و گردنه گیری است.
ایران سالهاست که تک حزبی اداره می شود.چه پیش از انقلاب و چه پس از آن و مخصوصاً از دهه ۶۰ تا به امروز احزاب مختلف ممنوع شدند و خمینی و اطرافیانش با حذف و ترور دگر اندیشان ، توانستند صدای اعتراض و مخالفت را در گلو خفه نمایند.
مجلس؟ دولت؟ رئیس جمهور؟ وزیر؟ دادگستری؟ هر چند که استانی شدن انتخابات در صورت اجرایش بشدت به تمرکز و تبعیض در انتخابات خواهد انجامید ولی چه فرقی دارد؟ بهر روی انتخابات در ایران آب در هاون کوبیدن است.این مجلس و دفتر و دستک را آورده اند که بخورند و ببرند.پس استانی کردن و تمرکز انتخابات چندان مهم نیست!
سخنان حکیمانه آیت الله علم الهدی علم الهدی مزدور و نوکر حلقه به گوش ولی وقیح،دستورات و بیانات گوناگونی بیان داشته که چند نمونه آن بدین شرح است: ۱- امیرکبیر با تأسیس دارلفنون به مردم خیانت کرد. ۲- موسیقی حرام است و از برگزاری هرگونه کنسرت باید جلوگیری شود. ۳- آمریکایی ها آرزوی داشتن ولی وقیح دارند.
ما دیواری از مقدسات برای خود ساخته ایم و گاهی شغل و حرفه ای را مقدس نامیده ایم! و لی نمی توان این جایگاه صنفی را مقدس نامید. حتی اگر جایگاه جناب والای رهبر و شاه باشد!. نه گاو مقدس، نه سرزمین مقدس و نه شغل مقدس. هر چیزی را می توان نقد کرد و قضاوت درباره نقد را باید به عهده افکار عمومی گذاشت.
