بی تردید تغییر سیستم رژیم به هر شکلی، نشانه ای از فروپاشی آن است۱
از همان فردای انقلاب ۵۷ رژیم باسرکوب نیروهای مخالف،و اعدامها، برچیدن تمامی ارگانها و سازمانهای گوناگون، و به تاراج دادن سرمایه های ملی راه سقوط در پیش گرفت. سپس با بحران سازیهای مداوم داخلی و خارجی به حیات خود ادامه داد. رژیم امید وار است در انتخابات مجلس که منطقه ای است، تا حدی مشروعیت پیداکند.