روزنامه دیلی میل ۱۱ بهمن ۱۳۹۱ از خرید و قاچاق دختران خردسال افغانستان برای سکس و روسپیگری به ایران و پاکستان گزارش می دهد. این گزارش بسیار تلخ و نفرت انگیز است. دلیل فروش این دختران، ناچار بودن کشاورزان ورشکسته در برابر قاچاقچیان است. این جنایت آشکار سالهاست در افغانستان، ایران، وپاکستان ادامه دارد.
به هنگام مرگ، جوان محکوم به اعدام هیچ کسی را پاک تر، نزدیک تر و بی ریا تر از جلادش نمی یابد تا بر روی شانه های گریه کند! گریه قربانی بر شانه های جلاد، یَعنی مرگ روحی جامعه ای پست و بی ارزش! یعنی نابودی تمدن و فرهنگی چند هزار ساله و یعنی مرگِ تدریجی ایران!
تا آنجا که ما می دانیم، و از خواندن قرآن، روایت ها و رساله ها بر می آید، اسلام بر مبنای سکس، زنبارگی، برده داری، چپاول و غارتگری، رشوه گیری، و رعب و وحشت بنا شده است.حکومت سه دهه آخوندها، دکانداران دین، این نمونه ها را به روشنی به ما نشان داده که همگی دست اسلام است که از آستین آخوند بیرون می آید.
بر کسی پوشیده نیست که هرماه و هرروز مملکتمان بیشتر و تندتر به سوی ویرانی و سراشیبی سقوط پیش می رود. مردم در بند ایران نیز با نبودن تغدیه درست، هوای کشنده، ترافیک روزافزون، گرانی بی حد و حصر، و بالاتر از همه برنامه های تبلیغاتی و کشنده رژیم، از دیدگاه تن و روان، در حال فرسایش و زمین گیر شدند.
هنگامی که پای خمینی شیطان بزرگ بر روی خاک ایران گذاشته شد، دهه فجر برای آخوند و دهه زجر برای ملت بخت برگشته ایران آغاز گردید. ده روزی که ماخردباختگان، ملت تسلیم و مظلوم ایران، آخوند را بر مال، جان، ناموس، و سرنوشت کشورمان سوار کردیم. آنچه جنایت، دزدی، و غارتگری دیدیم، لب فرو بستیم و اعتراضی نکردیم.
به یاد داشته باشیم که حتی همان نظام پادشاهی پارلمانی نیز، نظامی دمکراتیک است. به هر حال نمی توان منکر این شد که پادشاهی پارلمانی نیز، طرفدارانی دارد، آیا نادیده گرفتن آنها، خود نقض دموکراسی محسوب نمی شود؟
کشور، کشور ایران است. سرزمینی که دوران چند هزار ساله تاریخ را با همه ناهمواری و فراز و نشیب ها پشت سر گذاشته است. در این پهنه تاریخ، بیگانگانی چون اسکندر، مغول بر این کشور تاختند و به دیکتاتوری پرداختند. ولی سرانجام در فرهنگ، آداب و آیین ایران ذوب شدند و هرکدام به خدمتگذاری و ایران دوستی پرداختند.
حجاب به شدت اسلامیِ سرکار خانم اردکانی، کام گرفتن را برای آقای وزیر بسیار ساده تر کرده است؛ چرا که وقتی اشخاص دیگری وارد آسانسور می شوند، آن بانوی مسلمان حجابش را سفت تر می گیرد و نقاب پاکی و عفت به صورت می زند و فکر اینکه خانم رییس و آقای وزیر در حال عشق بازی بوده اند، به ذهن هیچ کسی خطور نمی کند.
