با سستی و کوتاه آمدن، در دامی گرفتاریم که برای رهایی باید تاوان بزرگی پس داد۲
مردم ما همیشه سوراخ دعا را گم می کنند. چکامه نامی که گویای حقیقت تلخ جامعه ما است می گوید: "گنه کرد در بلخ آهنگری، به شوشتر زدند گردن مشتری". زیرا در فرهنگ آلوده و به لجن کشیده شده ما، همیشه جای آفتابه دزد در زندان است، ولی چپاولگران و دزدان حرفه ای با افتخار و بدون کمترین ناراحتی در گشت و گذارند.