در شهر بغداد جوانان عراقی که مدل موهای غربی داشته و لباس های تنگ می پوشند، به دست گروه های مسلح مسلمان ربوده شده و به وحشتاک ترین شکل ممکن به قتل می رسند. به راستی تا به کی باید شاهد جنایات اسلام و مسلمین در حق بشریت بود و سکوت کرد؟ چندین انسان بیگناه دیگر باید قربانی قوانین وحشیانه اسلام شوند؟
زنان و کودکان، در جامعه عقب افتاده ایرانی از پست ترین جایگاه برخوردارند. ایشان از کمترین امنیت اجتماعی برخوردار نبوده و همواره مورد هجمه اجتماع مردسالار قرار گرفته اند. مشکل زن ستیزی در ایران، تنها مربوط به دوره ننگین حکومت اسلامی نمی شود. جامعه ایران در امر زن ستیزی قدمتی تاریخی دارد.
در طی روزها و هفته های گذشته نویسندگان، فعالین سیاسی، وبلاگ نویسان و تمامی کسانی که از دور و نزدیک دستی بر آتش سیاست ایران زمین دارند و با شرایط موجود به نوعی مشکل داشته و مخالف این همه ستم و استبداد می باشند انتخابات مجلس نهم را تحریم کرده و از مردم خواسته اند تا کسی در انتخابات شرکت نکند.
ما ملت ایران، به هیچ وجه حافظه تاریخی نداریم. هر تراژدی که امروز برایمان رخ دهد، بدون شک چندین سال دیگر دوباره به وقوع خواهد پیوست و زندگانی جملگی ما را تحت تأثیر قرار خواهد داد. خاتمی با شرکت در انتخابات مجلس چهره ضد مردمی اش را بار دیگر نشان داد. آیا ملت ایران خیانت وی را به خاطر خواهند سپرد؟
با شادباش به هم میهنانی که امروز با «نه» گفتن به خیمه شب بازی ولی وقیح یا انتخابات درخانه نشسته اند. به شما یاد آور می شویم فردا سومین سالروز فضول محله است. سایتی که با کوشش ما فرهنگیان، و پشتیبانی معنوی شما عزیزان، برای مبارزه با جهل و خرافات، و بازیافت فرهنگ راستین عزیزمان، به وجود آمده است.
ایران در طی هزاران سال گذشته همواره مورد تهاجم بیگانگان قرار گرفته است. روزی ایرانیان روی اسکندر مقدونی گجستک را دیدند و روزی دیگر تیغ چنگیز را زیر گلوهای خود حس کردند. اما فرهنگ غنی و تمدن والای ایرانیان همواره دشمنان این مرز و بوم را به زانو در آورده و ایشان را دلباخته ایران و ایرانی ساخته است.
بیش از سه دهه است که ما ایرانیان گرفتار طاعون حکومت اسلامی شده ایم؛ بیش از سه دهه است که خفقان، جهل، خرافات، بی عدالتی و جنایت در سراسر این مُلک گوهر بار بیداد می کند. مردم شریف ایران را در نزد جهانیان به قدری خوار و پست و بی آبرو گشته اند که یک ایرانی از اظهار ایرانی بودنش احساس شرم و خجالت می کند.
دولت انگلیس از حدود ۴۰۰ سال پیش، دخالت، استثمار و استعمار خود را نخست بر روی منطقه خاورمیانه آغاز کرد. دخالت و استثمار کشورما از زمان شاهان صفوی با فرستادن توریست و بازرگان آغاز شد، و در زمان شاه عباس با آمدن دو برادر به نام آنتونی شرلی و رابرت شرلی در سال ۱۵۹۸ میلادی جنبه همکاری نظامی به خود گرفت.
