شوم بختانه از زمانی که بیابان گردان حجاز قَدم های منحوس شان را به سرزمین مان گذاشته و دین سراسر نکبت و کثافت شان را به زورِ شمشیر به مردم بینوا و بی دفاعِ ایران زمین تحمیل نمودند، بخش های بسیار بزرگی از فرهنگ ما از میان رَفت و خرافات و انسان ستیزی تازیان، جایگزین بیشتر پندارهای نیکوی ایرانیان شد.
سگان ولایت، درهفته سالروز ولادت فاطمه به جان بانوان گرانقدر کشورمان افتادند
یکی از مَزایایِ حجابِ اسلامی: سکسِ بی دَردسَرِ وَزیر عُلوم دَر آسانسور!
لخت شدن علیا مهدی برای اعتراض به اسلام کشتارگرگناه، ولی برای آخوند زنباره ثواب و تبرک است
شکنجه و بی حرمتی نسبت به بانوان بزرگوار کشورمان، از چه فرهنگی سرچشمه می گیرد؛ ایرانی، و یا تازیان؟
مطالعات علمی نشان می دهد که بشر بیش از ۵۰۰ هزار سال است که بر روی زمین پیداشده است. ولی دکانداران دین تاریخ آن را به ۵-۶ هزار سال می رسانند. کهن ترین دین و باورهایی که دیده شده، هندو یا برهمایی است که بر می گردد به ۵۵۰۰ تا ۲۶۰۰ سال پیش از زایش مسیح و آن هم با خدای یگانه و آسمانی ارتباطی ندارد.
تچاور جنسی در هندوستان جُرم تلقی شده و به مَعنایِ پایمال کردن حقوق انسانی یک شهروند است اما در ایران زمین که روزانه به دَه ها و چه بَسا صد ها زنِ بینوا تجاوز جنسی می شود، این جنایت حکمت الهی شناخته شده و هَمواره نیز انگشت اتهام به سویِ بانوانِ قربانی دراز است!
هیچ نوزادی دیکتاتور پای به جهان نمی گذارد و در ذات خود دیکتاتور نیست. ولی زورگویی و جنایت را در مکتب متجاوزین فرا می گیرد. این آموزش از خانواده، مدرسه، مکتب، پای منبر، و یا از کتاب، فیلم، رهبران زورگو به فرد و مردم می رسد. کمتر دیده شده که از یک پدر و یا مادر خودکامه فرزندانی مردمی پرورش یابد.
علیا ماجده المهدی وبلاگ نویس مصری درخانواده مذهبی متولد شده و با تحجر و خشونت قوانین اسلامی آشناست.وبلاگ نویسان خردگرا آدم هایی متفکر و دور از هیاهو های ظاهری اند. اما آتش تعصب و جهل مذاهب چنان بر دامان جامعه زنان چنگ انداخته، که دریدن خرقه تعصبات و عریانی حقیقتی روشن در مورد حقوق زنان را می طلبد.
افغانستان را باید سرزمین خون و کشتار، بربریت و وحشیگری، خودکامگی و آدمکشی طالبان، و سرانجام پیاده شدن قوانین شریعت و اسلام راستین دانست. تصور نمی رود در این کشور بی درو تخته آب خوش از گلوی کسی پایین رود، و بتواند با آرامش، بامداد خود را به شامگاهان رسانده و لحظه ای از تشویش و نگرانی در امان بماند.
چرا دستگاه قضایی اسلامی، دَر صادر کردن حکمِ اعدام برای جوانان آزادی خواه ایران زمین از هیچ فُرصتی غافل نشده و کَمترین ارزشی بَرای شرافت و کرامت انسانی شان قائل نیست ولی زَمانی که نوبت به اعدامِ یک متجاوز رَوان پَریش می شود، جوهرِ قَلم های شان خُشک شده و نیاز به تحقیق و بررسی بیشتر دارند؟
صف بودنِ ارثِ زنان به دلیلِ اینکه که مردان وظیفه خرجیِ آنها را دارند و از آنجا که ارتباطِ مرد و زن استوار بر دیدگاهِ "شراکتانه" نیست بلکه تنها به عنوانِ ابزاری برایِ لذتِ جنسی و چیره شدنِ بر شهوت درونی و تولیدِ مثل خلاصه شده است، نه تنها منطقی نیست بلکه شایسته جایگاهِ انسانی نیست و فاقدِ ارزش است.
