برنده واقعی انتخابات مجلس نهم خاتمی , مجمع روحانیون مبارز و سایر خط امامی ها هستند که اعلام کردند بدلیل فضای موجود از کاندیدای خاصی در انتخابات حمایت نمی کنند. اصلاح طلبان بدرستی دریافتند که در صورت شرکت در انتخابات شکستی سنگین تر از انتخابات مجلس چهارم در انتظارشان است.
اجتماع فرهنگ باخته و جامعه مردسالار که زن ستیزی قسمت بزرگی از هویتش را تشکیل می دهد، همواره مزاحم بانوان شده و به طور کلی رویای بانوان در رابطه با قدم نهادن در خیابان و آرامش یافتن برای ادامه کار روزانه شان را به کابوسی هولناک تبدیل می کند و بانوان بیشتر اوقات پشیمان و افسرده به خانه باز می گردند.
بیش از یک هفته به انتصابات فرمایشی ملاها نمانده است. رژیم طبق برنامه های همیشگی، به کمک مزدوران، ساندنیست خورها و امت خردباخته، تلاش دارد تا صحنه های تبلیغاتی برای گمراه کردن افکار جهانی و مردم درون ایران به وجود آورد و هفته ها با بوق و کرنا به تبلیغ در مورد آن و گمراه کردن هرچه بیشتر مردم پردازد.
چنانچه ملت ایران بخواهد به اینگونه زندگی خفت بار زیر سایه ولایت فقیه ادامه دهد و با این همه فشار و مصیبتی که بر او وارد شده تکانی به خود ندهد و اعتراضی نکند؛ باید منتظر حضور نظامیان خارجی برای دست کم چندین سال در مملکت خود باشند و به بی ارزش خوانده شدن و کاپیتولاسیون نیز عادت نمایند.
رژیم ایران در گذشته با دشنام دادن به صدام و آل سعود، زمینه را برای حمله عراق به ایران آماده کرد، هم اکنون نیز با ادامه پروژه انرژی هسته ای و تهدید به نابودی اسرائیل و آمریکا، بمب گذاری برای دیپلمات اسرائیل در سه کشور تایلند، گرجستان و هند، نه تنها اعلام جنگ به اسرائیل، بلکه به همه جهانیان است.
روشنفکر دینی وجود ندارد. باید از به اصطلاح روشنفکران دینی پرسید که اگر قدرت دست شما بود و انسان های وارسته ای چون گالیله، دکارت، اسپینوزا، بِیکن و... وجود نداشتند، دنیا امروز به چه شکل می بود؟. آیا شما متفکران دینی اجازه به آزادی رسیدن مردم در اروپا، و رهایی آنان از چنگال استبداد دینی را می دادید؟.
در صورت رأی گیری برای انتخاب رژیم آینده ایران، امکان اینکه مردمان مذهبی که هنوز در دنیایی پوشیده از خرافات زندگی می کنند دست به انتخاب رژیمی زنند که قوانین اسلامی بر آن حاکم باشد، بسیار زیاد است. بدون شک آن رخداد تلخ، یکی از بزرگترین و بی رحمانه ترین تراژدی های تاریخ ایران زمین خواهد بود.
قتی جامعه ای در خرافات و ناآگاهی به سر می برد، قدرت درک و هضم پیش آمدها و حوادث را ندارد، نمی تواند مسائل و پیش آمدهای بین المللی را برای خود تجزیه و تحلیل و سبک سنگین کند. از این روی، از دیدگاه فرهنگی و آموزشی در سطح پایینی قرار دارد و آمادگی پیشرفت و جهش و رسیدن به سطح بالاتر را نخواهد داشت.
