سهراب ارژنگ دوران ابتدایی را در دبستان مسعود سعد، و متوسطه را در دبیرستان ادیب تهران گذرانید. با آن که به رشته های سیاسی علاقمند بود، ولی جو دیکتاتوری حاکم مانع از انجام خواسته او شد. از این روی، پس از گذران رشته فیزیک با بهره گیری از استادانی مانند دکتر حسابی، مهندس ریاضی، دکتر عیسی صدیق، در دوران زنده یاد دکتر فرخ رو پارساسالها به کار آموزش پرداخت. سپس برای ادامه تحصیل به اروپا رفت و در رشته کاربرد فیزیک از انگلیس فوق لیسانس گرفت، و دکترا ی دولتی خود را با درجه بسیار ممتاز از دانشگاه لویی پاستور فرانسه به پایان رسانید. مدتی نیز در نقاط مختلف اروپا به کار پرداخت. در دوران انقلاب به شدت با حرکت اسلامی و روی کارآمدن آخوند و بعدها حتی با انتصاب مهندس بازرگان که از پیش شناسایی نزدیک با او داشت به شدت مخالفت ورزید و چند بار مورد ضرب و شتم خردباختگان آن زمان قرار گرفت.
سهراب ارژنگ در هیچ انتخاباتی شرکت ننمود و ورود خمینی و محاصره او در فرودگاه به وسیله آخوندهای جنایتکار را موجب بدبختی، پریشانی، و درماندگی مردم ایران می دانست. شماری از دوستان متعصب دانشگاهی و حتی بستگانش، به دلیل نفرت او از رژیم اسلامی و تلاش های سیاسی، از وی برای همیشه از او جداشدند.
سهراب ارژنگ سرانجام به ناچار، به استخدام دولت ایران در آمد. سالی چند در سمت ها و پست های گوناگونی تلاش نمود تا برای مملکت و در خط مردم مفید و کارساز باشد. از آن جا که میزان فساد، دزدی، چپاول و غارتگری را در هرکجا و هر پست عملاً مشاهده نمود و راهی برای جلوگیری از آنان نیافت، به ناچار همه کارها را رها کرده با برداشت های خود از کجروی های رژیم و وضعیت و مشکلات تأسف آور زندگی مردم، در ایران نخست به نوشتن کتابی در مورد تاریخ ایران و علت شکست های کشورمان پرداخت که تا کنون به دلیل وضعیت بد مالی به چاپ نرسیده، مدتی نیز در یکی از شهرستان های ایران مخفیانه به فعالیت سیاسی پرداخت که بازهم هربار مورد بدگویی، و ناسزاگویی و تعقیب، اطرافیان گردید.
سرانجام از چهار سال پیش تا کنون با برپایی سایت «فضول محله»، و همکاری شماری از هم میهنان نویسنده، نقاش، کارشناس کامپیوتر، به نوشتن مقاله های سیاسی پرداخته است. محل کار و چند تن از همکارانش، هم اکنون در لندن، پاریس، کشور دیگر اروپا و آمریکا است. او از همکاری دوستان و نویسندگانی چند در این کشورهای بهره می گیرد.
نکته دیگر- سهراب ارژنگ و همه همکارانش به هیچ حزب و گروه و دسته ای وابستگی ندارند و کمترین کمکی از فردی، جایی، و یا مقامی دریافت نکرده اند. همه افراد گروه از بام تا شام برای زندگی روزمره جان می کنند، و ساعاتی چند از شامگاهان حتی گاهی تا نزدیک به بامداد به کارهای مطالعه، نویسندگی چاپ و پخش روزانه فضول محله می پردازند.
نکته پایانی این که سهراب از چند بیماری گوناگون و خردکننده رنج می برد و ناچار است روزها و هفته هایی از عمر خود را در بیمارستان و یا بستر در خانه بگذراند. شمار زیادی از مقاله های نوشته شده، محصول شب های بیخوابی در بیمارستان است.
تفاوت نمی کند که آخوند مانند ملای مشهدی با دستار باشد، ویا بی دستار چون حسین شریعتمداری اشغال گر روزنامه کیهان، سعید مرتضوی جنایتکار کهریزک، و یا مرسی رئیس جمهور مصر. در هرحال، از نظر پلیدی و طبیعت آلوده، ترفند سازی، پشت هم اندازی، و خردباختگی دینی، با هم یکسانند و تفاوتی میان آنان دیده نمی شود.
سوداگران دین، کلاه گشادی بر سر امت ساده دل و نا آگاه گذاشته اند و آن این که آنان را به امید واهی ظهور عربی بنام امام زمان وعده می دهند. گرچه از امام زمانی در چاه جمکران خبری نبوده و امتی ناآگاه را به دنبال خود کشیده است، ولی دست کم نان و آبی بوده که آخوند مفتخور و سربار جامعه را به نوایی می رساند.
نیمی از جمعیت کشورمان را زنان تشکیل می دهند. زنانی که فعالانه تلاش می کنند تا پیروزی های درخشان اجتماعی، فرهنگی و سیاسی را رقم زنند. باوجود میزان بالای قبولی بانوان در دانشگاههای کشور، و کارهای درخشان آنان در کشورهای دیگر بازهم رژیم زن ستیز مانع هرگونه فعالیت و پیشرفت آنان است.
بررسی نشان می دهد که ۳۵٪ زنان جهان در برابر حمله وحشیانه زوج خود، و یا مردان دیگر قرار می گیرند. برخورد مردان دیو سیرت با زنان ناتوان و مظلوم موضوع ننگ انسانی است، و بشریت را تا حد جانوران درنده خوی پایین می آورد. بدبختانه ستم و تجاوز به بسیاری از زنان در پس پرده میماند و آشکار نمی شود.
گفتار خمینی ازآغاز تا بر کرسی قدرت نشستن، مالامال از دوستی، انسان دوستی، عدالت، دفاع از حقوق ستمدیدگان، دادگری و حتی میهن دوستی بود. این گفتار دروغین و پر از ریا و ترفند، میلیون ها مردم را به دنبال خود کشید. ولی به زودی با ۱۸۰ درجه چرخش، خوی درندگی، دروغ گویی، ریا کاری در همه زمینه ها نشان داد.
وجود زندان های سیاسی و حصر خانگی، نشانه دیکتاتوری و خودکامگی رژیم یک کشور است.حکومتی که ظاهرن از سوی ملتی روی کار آمده تا خدمتگذار آنان باشد، آنچنان پای از گلیم خود دراز تر می کند که دهان ها را می دوزد،قلمها را می شکند، و آزادیخواهان را اسیر و دربند می سازد. در چنین کشوری مردم تنها آدمک های متحرکند.
در سال ۱۳۷۶رژیم، خاتمی را در برابر ناطق نوری قرار داد. مردم که مخالف خامنه ای بودند، برای رأی نیاوردن ناطق نوری، به پای صندوق های رأی رفتند و بیش از ۲۲ میلیون به خاتمی رأی دادند. در آن شرایط، خاتمی می توانست با یک حرکت انقلابی، پرده ها را بدرد، آزادی و دموکراسی را برای مردم ایران به ارمغان آورد.
روزنامه دیلی میل، در تاریخ ۱۷ ژون ۲۰۱۳ از یک تحول بزرگ تکنولوژی خبر می دهد. سازمان گوگل پس از سالها مطالعه و بررسی توانست بالن هایی به قطر حدود ۱۵ متر بسازد که در آن سیستم گیرنده و فرستنده اینترنت نصب شده، و با پرکردن گازهلیوم به فضا و بالای جو می رود و در مدار زمین قرار می گیرد.
