در حدودِ سیزده ماهِ پیش دو روزنامه داخلی خبر از دستگیری نویسنده وبلاگ گامرون دادند؛ وبلاگ گامرون با زبانی طنز و انتقادی، خرافات و مسائل دینی را به چالش می کشید و شایگان اسفندیاری، نویسنده آن وبلاگ، آزادی خواهی بسیار با استعداد و روشنفکر بود که شوم بختانه به چنگِ مزدوران ولایت در آمد.
شکنجه و بی حرمتی نسبت به بانوان بزرگوار کشورمان، از چه فرهنگی سرچشمه می گیرد؛ ایرانی، و یا تازیان؟
اصلاح طلبانِ ولایَت مَدار؛ مَهدی شما همچون سَتارِ ما نیست، بی جَهت نگرانَش نَباشید!
سگان ولایت، درهفته سالروز ولادت فاطمه به جان بانوان گرانقدر کشورمان افتادند
بدونِ رَهایی تَمامی زندانیانِ سیاسی – عَقیدتی، هیچ روزی نوروز نیست!
سید علی خامنه ای و ولایت مداران دربارش در غمِ مردم فلسطین، بحرین، ونزوئلا و لُبنانند و بزرگ ترین غصه شان، شرایط بحرانی هم پیاله تروریست و جنایتکار شان در سوریه است که در راهِ از دست دادن قدرت می باشد. برای آن خیانتکاران ضد ایرانی، کشته شدن و آوارگی شهروندان شریف ایران زمین کمترین اهمیتی ندارد.
هرباور دینی برای باورمندان آن ارزنده و گرامی و احترام آمیز است. انسان ها حق دارند تا به هردین و مسلکی روی بیاورند ولی نمی توانند به عنوان اسلحه برای نابودی هم نوعان خود از آن بهره بگیرند. دین و هر باوری وقتی خوب است که بتواند بر خشم و عصیان، و بی دادگری ما دهنه زند و ما را آرام و سبکبال سازد.
چرا پهلوی دروغ می گوید و حقایق امور را از مردمان پنهان می کند و ملت شریف ایران را فریب می دهد؟ دلیل این همه نیرنگ بازی چیست؟ آیا حمایت مردمی را باید با دروغ و دوز و کَلَک به دست آورد؟ آیا والا حضرت قصد دارند تاج پادشاهی را به کمک اهرمِ دروغ و مردم فریبی بر سر بگذارند؟
گویا ما ملتی هستیم که به سکوت عادت کرده ایم. سکوت در برابر آنچه را می شنویم، و یا می بینیم. شاید سکوت را بتوان رضایت و خشنودی از پذیرش حقیقتی دانست و یا سکوت نشانه بی اعتناء بودن به آنچه در کنارمان می گذرد، و یا نشانه ترس است. در هرحال، سکوت می تواند همکاری و همراهی با آن به شمار رود.
عده ای مردمان کَم خرد و بی هویت و خود فروخته گِرد هم آمده اند و با جعل و تحریف تاریخ، تلاش می کنند تا برای خود هویتی تازه ساخته و خود را ملتی! تحتِ استعمارِ ایران نشان دهند؛ این در حالی است که ایشان هرگز ملت نبوده، نیستند و نخواهند بود و تنها بخشی از ملت بزرگ ایران می باشند.
کارهای تروریستی رژیم در جهان، کینه توزی و دشمنی آن با کشورهای دیگر، و تلاش مزدوران و فرصت طلبان ایرانی نما و بیگانه، سایه جنگ را بر سر کشورمان افکنده، و آوای ناهنجار آن از هر سوی شنیده می شود، جنگی ویران کننده و خانمان برانداز. با بروز چنین فاجعه ای، احتمال پاره پاره شدن و تجزیه کشور نیزبالا می رود.
سکولاریسم یک اصل است که دو خواسته و هدف پایه را در بَر می گیرد؛ نخستین برنامه جدایی روشنِ دین و نهاد هایِ مذهبی از حکومت است و دیگری برابری تمامی مردم با هر باورِ دینی، در پیشگاهِ قانون است. در یک جامعه سکولار، یک مسلمان با یک خدا ناباور در نزد قانون برابر بوده و از حقوق یکسانی برخوردار است.
