ایستادگی در برابر ظلم و ستم رژیم خونخوار ما مردم ایران عادت نکرده ایم که در برابر ظلم و ستم حاکمان بایستیم و از خود دفاع کنیم. سکوت و بی تفاوتی ما مانند گوسفندانی است که در برابر گرگها و قصابان چاقو به دست به نوبت و بی حرکت می ایستند تا نوبت سلاخی آنان فرا رسد.
آیا ما از مصریها کمتریم؟،چرا آنها پس از یک سال متوجه خطر اسلام حکومتی شدند ولی ما نشدیم؟. گرچه مردم ایران هم قدمتی همسنگ مصری ها دارند ولی مشکل ما ایرانیان آن که از هخامنشیان به بعد همیشه یک خدا را بالای سر پادشاه/ رهبر در متون تاریخی خود داشته ایم. همه جا شاه را سایه اهورا و یا الله دانسته ایم.
با روی کارآمدن گروههای افراطی اسلامی در مصر، فرجام شومی در انتظار مردم است و اگر مصریان همین حالا بر نخیزند و جلوی به سرقت رفتن انقلاب شان به دست گروه های اسلامی را نگیرند، سر انجامی تلخ تر از روزگار مردم ایران زمین خواهند داشت و تمام هستی و نیستی شان توسط سردمداران حکومت اسلامی شان چپاول خواهد شد.
دوسال پیش مردم کشورمان به شمار میلیونی به خیابان ها آمدند، و جهانی را از خیزش و غرش خود به شگفتی درآوردند. این به خیابان آمدن ها، با وجود نیروی سرکش و خشونت بار رژیم کشتارگر بارها و بارها تکرار شد، ولی ناگهان مانند یخ ذوب بر زمین و در جویبارها، و گودال ها ناپدید گردید. این جنبش کجا رفت؟.
احمدی جان طبق معمول همه ساله به نیویورک رفتند، و درسازمان ملل به فضله پراکنی پرداختند. سرانجام صندلی های خالی و نمایندگان دلاربگیر نسبت به ایشان ابراز احساسات کردند. احمدی جان گفتند طبق تحقیقات ایشان برج دو قلویی در نیویورک دیده نشده، و داستان هولوکاست هم بچه های اسرائیلی برای فلسطینی ها ساخته اند.
مصر به کدام سوی می رود؟. اخوان المسلمین، و در راستای سیاست ولی وقیح؟. تحت رهبری البرادعی، و یا تحت حمایت و اختیار ارتش؟، و یا در یک دوره موقت به ریاست جمهوری عمر سلیمان؟.
مژده به مردم مصر، بالاخره ملا حسین اوباما به فریادتان رسید، و دست به دعا بلند کرد. بروید آسوده بخوابید که گربه نره؛ «نامبارک» به زودی از آغل خود بیرون می رود، و شر خود را از سر شما مردم کوتاه می کند.
این مقاله انتقادی است در مورد عملکرد شاهزاده رضا پهلوی. از هواخواهان ایشان در خواست می شود مقاله را دقیقاً بخوانید و دیدگاههای خود را بیان فرمایید.
