سیروس پارسا نویسنده ای است که آرمانش آزادی، رویایش رسیدن به دموکراسی و سکولاریسم در خاک پاک وطنش " ایران" و هدفش آگاهی دادن به هم میهنانش برای رهایی از چنگال استبداد و خردگریزی و خرافات می باشد و برای رسیدن به این هدف مقدس، تا پای جان ایستاده است. سیروس پارسا خداناباور است و چهارچوب فکری اش بر مَبنای اعلامیه جهانی حقوق بشر، خردگرایی، اومانیسم و میهن دوستی بَنا شده است.
سیروس پارسا، سَد ها مقاله در زمینه های گوناگون نگاشته که آرشیو کاری اَش در نشریه فضول محله موجود است.
سیروس پارسا یکی از اَعضای هیئت مدیره خبرنامه ملی ایرانیان بوده و افتخار همکاری با این شبکه ایران دوست، سکولار و مردمی را در کارنامه خود دارد. او مدیر تاربرگ فیسبوک فضول محله با چهارسد هزار نفر عضو می باشد و همچنین در اداره تاربرگ فیسبوک خبرنامه ملی ایران به مدیران آن برگه وزین، کمک می کند.
سیروس پارسا یک نویسنده، دین پژوه و کنشگر سیاسی مستقل است و به هیچ حزب یا گروه سیاسی خاصی وابستگی ندارد. سیروس پارسا یک جمهوری خواه سوسیال دموکرات است و الگوی سیاسی اش زنده یاد شاپور بختیار می باشد، وی زنده یاد بختیار را شریف ترین و مردمی ترین و فهمیده ترین سیاستمدار تاریخ معاصر ایران می داند و خود را ادامه دهنده راه او دانسته و تا برقراری یک حکومت سوسیال دموکرات در ایران، که خواسته و آرزوی زنده یاد بختیار بود، از پای نمی نشیند.
می گویند هیچ چیزی خطرناک تر از انسانی نیست که چیزی برای از دست دادن ندارد؛ حال تصور کنید که یک زندانی زیرِ تیغ که ده سال است منتظر اجرای حکم اعدام است و شبانه روز کابوس مرگ می بیند، چقدر خطرناک است و حاضر به انجام چه کارهایی می باشد؟
روحانی انسانی است تَنبل، تَن پَرور و البته بی دانش که کتابی در دست دارد، آن را مقدس خوانده و بر این باور است که تمامی علم و دانش و معرفت و درس های مورد نیاز زندگیِ انسان، به صورت یکجا در آن کتاب وجود دارد و آدمی هیچ نیازی به خواندن دیگر کتاب ها و کسب دیگر دانش ها ندارد.
نسرین ستوده با دلاوری، پایداری و از خود گذشتگی اش به آزادگی و انسانیت و شرافت معنا بخشیده و بدان واژه ها جان و عُمق داده است. ستوده در نامه اش به رییس قوه قضاییه حکومت اسلامی می نویسد:"خوشحالم از اینکه طول زندان خودم از طول زندان تمام موکلینم بیشتر است..."
در مفاهیم پیشرفته کمونیسم، دولت و مالکیت اقتصاد به دست دولت، به طور کلی از میان رفته اند. تعریفِ درست کمونیسم به دلیل وجود این واقعیت که تمامی نظام های کونیستی به حکومت هایی دیکتاتوری تبدیل شده اند و منابع اقتصادی کشور در دستِ دولت قرار دارد و مردم در فقر به سر می برند، بسیار گیج کننده است.
فضول محله خواستارِ برقراری یک جمهوری سکولار دموکرات در ایران است؛ بنابراین می توان خط سیاسی فضول محله را جمهوری خواهی و حکومت مردم بر مردم دانست. باور به سکولاریم و اصل جدایی سیاست و نهادهای مذهبی از یکدیگر، از ابتدا مورد توجه گردانندگان فضول محله بوده و همواره نیز بدین پندار، وفادار خواهیم ماند.
در حدودِ سیزده ماهِ پیش دو روزنامه داخلی خبر از دستگیری نویسنده وبلاگ گامرون دادند؛ وبلاگ گامرون با زبانی طنز و انتقادی، خرافات و مسائل دینی را به چالش می کشید و شایگان اسفندیاری، نویسنده آن وبلاگ، آزادی خواهی بسیار با استعداد و روشنفکر بود که شوم بختانه به چنگِ مزدوران ولایت در آمد.
شورایِ ملی گروهی است متشکل از تمامیِ گروه ها و احزاب سیاسی و همچنین کُنشگران، نویسندگان و وبلاگ نویسان مستقل که گِرد هم آمده و در تلاشند تا آلترناتیوی بسیار جدی و قدرتمند را در پیشگاهِ ملت شریف ایران و همچنین نزدِ دولت های غربی تشکیل داده تا همگان جایگزین اسلامی را دیده و بدان اعتماد نمایند.
سید علی خامنه ای و ولایت مداران دربارش در غمِ مردم فلسطین، بحرین، ونزوئلا و لُبنانند و بزرگ ترین غصه شان، شرایط بحرانی هم پیاله تروریست و جنایتکار شان در سوریه است که در راهِ از دست دادن قدرت می باشد. برای آن خیانتکاران ضد ایرانی، کشته شدن و آوارگی شهروندان شریف ایران زمین کمترین اهمیتی ندارد.
