سیروس پارسا نویسنده ای است که آرمانش آزادی، رویایش رسیدن به دموکراسی و سکولاریسم در خاک پاک وطنش " ایران" و هدفش آگاهی دادن به هم میهنانش برای رهایی از چنگال استبداد و خردگریزی و خرافات می باشد و برای رسیدن به این هدف مقدس، تا پای جان ایستاده است. سیروس پارسا خداناباور است و چهارچوب فکری اش بر مَبنای اعلامیه جهانی حقوق بشر، خردگرایی، اومانیسم و میهن دوستی بَنا شده است.
سیروس پارسا، سَد ها مقاله در زمینه های گوناگون نگاشته که آرشیو کاری اَش در نشریه فضول محله موجود است.
سیروس پارسا یکی از اَعضای هیئت مدیره خبرنامه ملی ایرانیان بوده و افتخار همکاری با این شبکه ایران دوست، سکولار و مردمی را در کارنامه خود دارد. او مدیر تاربرگ فیسبوک فضول محله با چهارسد هزار نفر عضو می باشد و همچنین در اداره تاربرگ فیسبوک خبرنامه ملی ایران به مدیران آن برگه وزین، کمک می کند.
سیروس پارسا یک نویسنده، دین پژوه و کنشگر سیاسی مستقل است و به هیچ حزب یا گروه سیاسی خاصی وابستگی ندارد. سیروس پارسا یک جمهوری خواه سوسیال دموکرات است و الگوی سیاسی اش زنده یاد شاپور بختیار می باشد، وی زنده یاد بختیار را شریف ترین و مردمی ترین و فهمیده ترین سیاستمدار تاریخ معاصر ایران می داند و خود را ادامه دهنده راه او دانسته و تا برقراری یک حکومت سوسیال دموکرات در ایران، که خواسته و آرزوی زنده یاد بختیار بود، از پای نمی نشیند.
چرا در ایرانِ امروز دروغگویان و کلاه برداران و شیادان، مورد تشویق جامعه قرار گرفته و به جای طرد شدن از سوی اجتماع، لقب "زرنگ" ، "باهوش" ، و... را دریافت کرده و با افتخار به فریب دادن سایر هم میهنان شان ادامه می دهند؟
آیا مردم ایران جنبه آزاد بودن و آزادانه زندگی کردن را دارند؟ یادمان نرود که هر ملتی، شایسته دولتی است که بر آن حکومت می کند؛ شوم بختانه ملت یعنی اکثریت و اقلیت روشنفکر و فرهیخته همواره به آتش خردباختگان هم میهن شان، سوخته اند.
بسیاری از مردم ایران گمان می کنند که از سایر شهروندان شایسته ترند بنابراین نباید همچون دیگران در صف و یا ترافیک ایستاده و وقت شان را تلف کنند؛ ایشان در ذهن خود با "زرنگ بازی" و در حقیقت با شارلاتان بازی، از هر راهی برای زودتر انجام دادن کارشان استفاده کرده و حقوق دیگر شهروندان برای شان اهمیتی ندارد.
اسلام عزیز سراسر ترور و جنایت بوده و تاریخ گواهی بر خونخواری و بربریت اسلام و مسلمانان است؛ برای مثال چندین ماه پیش، یک پزشک و نویسنده روشنفکر و خداناباور، به نام "رافق تفی" در کشور جعلی آذربایجان و به فتوای آخوند فاضل لنکرانی و به دست مُشتی شیعه علی، به جُرم انتقاد از اسلام، با ضربات چاقو کشته شد
نمایندگان مجلس که پس از انتصابات نمایشی اسفند ماه که هیچ ایرانی با شرفی در آن شرکت نکرد، توسط ولی فقیه انتخاب شده و به عنوان نمایندگان مجلس به مردم معرفی شده اند، پیش از آنکه غم لبنان و فلسطین و بحرین را بخورند، وظیفه دارند تا از حقوق شهروندان ایرانی دفاع کرده و در راستای آبادانی ایران زمین بکوشند.
چند روزی است که ترانه تازه شاهین نجفی، به نام "آی نقی" در اینترنت پخش و به گوش ایرانیان رسیده است. این ترانه مستقیمن مشکلات و معضلات اجتماعی و سیاسی ایران را هدف گرفته و تأثیر به سزایی در تقدس زدایی و مضحک جلوه دادن خرافات و اعتقادات برخی از مردم ایران را دارد.
حکومت اسلامی در پروسه فریب مردم و نفوذ به اپوزوسیون ایران، با نمایشنمایه ای نخ نما، به قهرمان سازی مشغول گشت و از مهدی خزعلی ولایت مدار و فرزند آخوند، زندانی سیاسی آزادی خواه و محکم و با اراده، که هفتاد روز در اعتصاب غذا بوده است، ساخت و این جنس بُنجل را از زندان آزاد کرده و به خورد ملت ایران داد.
علامت گذاری محل جلوس ولی فقیه، شروع یک حرکت ضد میهنی است و باید منتظر دیگر اعضای مقدس بدن خامنه ای بود که به جای نان، بر سر سفره های مردم قرار خواهد گرفت. دور نخواهد بود روزی که مردم ایران مجبور خواهند شد تا صبح ها پیش از رفتن به سر کار و شب ها پیش از خواب، به مجسمه حضرت امام خامنه ای تعظیم کنند.
