در یک رژیم دموکراسی، همه مردم از زن یا مرد، با هر باور دینی، و از هرقومیت و گروهی، در سیاست گذاری و برنامه ریزی کشور خود سهم خواهند داشت. در این رژیم، دین و مذهب نه تنها در سیاست نقشی نخواهد داشت، بلکه در جامعه و جایگاههای عمومی هیچگونه تظاهر و خودنمایی نخواهد داشت.
برای نابودی دیکتاتور، ما به همکاری همه ی ایرانیان، از آذری های دلاور، فرزندان غیور ستار خان و باقرخان، همچنین همرزمان کرد، بلوچ، و لر، پاسداران واقعی این مرز و بوم نیازمندیم. ما از برادران ارتشی و پاسدار درخواست می کنیم، به جای مزدوری آخوند ضد ایرانی، در خدمت مردم شرافتمند ایران باشند.
از بامداد امروز ۲۵ بهمن تا کنون، هزاران جوان پاکباخته و دلاور ایران، خیابان های تهران و شهرستان ها را با فریاد و خروش خود به لرزه درآوردند. آنان از خرد و کلان، پیر و جوان، زن و مرد با دست خالی و با نداشتن هرگونه وسائل دفاع از خود، به جنگ گرگان، کفتارها، و شغال های رژیم جهل و جنایت پرداختند.
فردا ۲۵ بهمن، روز رستاخیز ملت ایران است. جوانان برومند میهنمان به خوبی می دانند که چگونه روش مبارزه و رویارویی با رژیم جنایت کار در پیش گیرند، و با ایجاد ترس و وحشت در بسیجی و پاسدار، آنان را فراری دهند.
با دعوتی که از ما برای تظاهرات ۲۵ بهمن صورت گرفته، صحنه را از حضور خود خالی نخواهیم نمود. ما، همه ی ایرانیان، از مسلمان تا خدا ناباور ها، از آزادی خواهان و دموکرات ها گرفته، تا مشروطه خواهان و سلطنت طلب ها، از کارگران درمانده و بی درآمد، تا قشر های مرفّه و بی نیاز جامعه، همه و همه، یکدل و یک صدا، قدم به خیابان ها می گذاریم تا ولی وقیح دیکتاتور را به گورستان تاریخ فرستیم
آزادی و دموکراسی را نمی توان به رایگان به دست آورد. برای رسیدن به آن، همیشه باید بهایی پرداخت. مردم ایران در حقیقت هرگز طعم آزادی را نچشیده اند، و در فضای دموکراسی تنفس نکردند. زیرا، در آن صورت هرگز اجازه نمی دادند دیکتاتوری و زورگویی بر آنان سایه افکند، و برای هر تلاش و کوشش آنان، دست وپاگیر باشد.
میرحسین، این همه جوان کشته شده و می شوند، این همه مادر و پدر به بالای دار کشیده می شوند و چه بسیار کودکانی که باید از بی پدری و یا بی مادری رنج ببرند.
گویا چشمان ولی وقیح کور، و گوش هایش کر شده تا خرد شدن و به هم پاشیدن دیکتاتورهایی مانند پینوشه، صدام، آپارتایت آفریقای جنوبی، زین العابدین بن علی را بیند و بشنود.
