جنگ ساختگی خمینی با عراق که برای بقای لاشخوران جمهوری اسلامی لازم ضروری بود. چون پس از کشتارهای گوناگون، این بار نوبت پاکسازی بود، پاک سازی افراد درستکاری که هنوز در تب انقلاب بودند، انسان های شجاع و پاکی که در جنگ شهید شدند. گفته شد جنگ لازمه بقای رژیم بود. بقای رژیم در حال شکست و نابودی.
تجاوزات دسته جمعی به زنان در گرگان و شهر های دیگر همچنان ادامه دارد. عضو هیأت مصری به دختر ایرانی تجاوز می کند، و رژیم تازی نژاد او را آزاد می سازد، اما زن مستمندی که بسته گوشتی برای خوراک کودکان یتیم خود می دزدد، روانه زندان می شود. و گروه سبز تنها با شعار الله اکبر به حل مشکلات می پردازد.
عدّه ای از عزیزان هم وطن، به ما می گویند که شما جنایات این رژیم را به اسلام گرانقدر نسبت ندهید، اسلام دین پاک و کاملی است. ولی تاریخ نشان می دهد که بیشتر جنایات در کشورهای اسلامی ناشی ازدستورات اسلام است که از قرآن و حدیث گرفته شده، خمینی و خامنه ای نیز تا کنون آن را به شدت اجراء کرده اند.
آیا انتخاب حسن خمینی. به عنوان ریاست جمهوری، ننگ آور و موجب شرمساری نیست که ملت ایران این چنین اسیر یک مشت دزد مفتخور، و بی غیرت زنباره به نام آخوند شده است؟ آیا ما ملت ذلیل شده و بدبختی نیستیم که نوه دردانه خمینین جنایتکار بخواهد رئیس جمهور ما بشود؟ به راستی ننگ و نفرین بر ما که چنین خرد باخته ایم.
قطب زاده، یزدی، و بنی صدر در پاریس گفتار خمینی را دگرگون نموده، و طبق صلاح و مصلحت روز، تحویل گزارش گران می دادند. در نتیجه مردم از ماهیت درون خمینی ناآگاه ماندند و به خواست و آرزوهای شوم وی پی نبردند و انقلاب را دو دستی پیشکش خمینی و یارانش کردند و زمانی که به خود آمدند، کار از کار گذشته بود.
دورانی خمینی بس جنایت بار تر از دوران کنونی بود. ستایش جنبش سبز از دوران طلایی خمینی، چندش آور، و دشنام به ملت ایران است.
سه شنبه ی آخر سال، فرصت را غنمیت شمرده، با همه ی قومیت ها و هموطنانی که در این سال ها نادیده گرفته شده اند و حقوق شان رعایت نشده، پیوند و میثاقی نا گسستنی خواهیم بست. و بایکدیگر پیمان می بندیم که تا زنده ایم، دوشادوش یکدیگر، برای آزادی میهن عزیزمان، همچون برادران و خواهرانی تنی، می جنگیم، و لحظه ای از یاد یکدیگر غافل نخواهیم ماند.
برای هم آهنگی و قیام سرتاسری در ایران، لازمست جنبش سبز باید خانه تکانی کند: هدف باید سرنگونی رژیم و برقراری حکومت سکولار دموکرات باشد و تمامی مردم از همه اقشار و با هر باور و عقیده ای، حق آزادی بیان و اظهار دیدگاه های خویش را داشته باشند و مردم را به دو دسته خودی و غیر خودی، تقسیم نکنند.
