سیروس پارسا نویسنده ای است که آرمانش آزادی، رویایش رسیدن به دموکراسی و سکولاریسم در خاک پاک وطنش " ایران" و هدفش آگاهی دادن به هم میهنانش برای رهایی از چنگال استبداد و خردگریزی و خرافات می باشد و برای رسیدن به این هدف مقدس، تا پای جان ایستاده است. سیروس پارسا خداناباور است و چهارچوب فکری اش بر مَبنای اعلامیه جهانی حقوق بشر، خردگرایی، اومانیسم و میهن دوستی بَنا شده است.
سیروس پارسا، سَد ها مقاله در زمینه های گوناگون نگاشته که آرشیو کاری اَش در نشریه فضول محله موجود است.
سیروس پارسا یکی از اَعضای هیئت مدیره خبرنامه ملی ایرانیان بوده و افتخار همکاری با این شبکه ایران دوست، سکولار و مردمی را در کارنامه خود دارد. او مدیر تاربرگ فیسبوک فضول محله با چهارسد هزار نفر عضو می باشد و همچنین در اداره تاربرگ فیسبوک خبرنامه ملی ایران به مدیران آن برگه وزین، کمک می کند.
سیروس پارسا یک نویسنده، دین پژوه و کنشگر سیاسی مستقل است و به هیچ حزب یا گروه سیاسی خاصی وابستگی ندارد. سیروس پارسا یک جمهوری خواه سوسیال دموکرات است و الگوی سیاسی اش زنده یاد شاپور بختیار می باشد، وی زنده یاد بختیار را شریف ترین و مردمی ترین و فهمیده ترین سیاستمدار تاریخ معاصر ایران می داند و خود را ادامه دهنده راه او دانسته و تا برقراری یک حکومت سوسیال دموکرات در ایران، که خواسته و آرزوی زنده یاد بختیار بود، از پای نمی نشیند.
با بررسی سطح جامعه و مشاهده آنچه که در آن می گذرد می توان بدین مسئله پی برد که بانوان ایرانی نسبت به مردان، بیشتر به خرافات و باورهای مذهبی ایمان داشته و درباره اعتقادات شان بسیار متعصب می باشند و حتی حاضر به گفتگو نیستند و تاب شنیدن دیدگاه های مخالف اسلام را ندارند.
در جوامع اسلامی کمترین فعالیت سودمندی از جانب شهروندان به چشم نمی خورد، بیشتر کشورهای اسلامی تنها مصرف کننده می باشند و توانایی تولید مواد مورد نیاز جامعه خویش را ندارند. اسلام مردمان را از حرکت و تلاش برای پیشرفت و داشتن زندگی هایی بهتر باز می دارد و مسلمانان فقط به بهشت موهوم الله مدینه راضی اند.
به راستی که دیشب ایرانیان، در گوشه به گوشه سرزمین مان سنگ تمام گذاشتند و با جشن و پایکوبی و آتش بازی، آتش به دامان آخوندها و مزدوران ضد ایرانی کشیدند. مردم ایران با برگزاری با شکوه جشن چهارشنبه سوری، مکارم شیرازی و تمام کسانی که این جشن ملی را حرام اعلام کرده بودند، عزادار ساختند.
در شهر بغداد جوانان عراقی که مدل موهای غربی داشته و لباس های تنگ می پوشند، به دست گروه های مسلح مسلمان ربوده شده و به وحشتاک ترین شکل ممکن به قتل می رسند. به راستی تا به کی باید شاهد جنایات اسلام و مسلمین در حق بشریت بود و سکوت کرد؟ چندین انسان بیگناه دیگر باید قربانی قوانین وحشیانه اسلام شوند؟
چند روزی بیشتر به آخرین چهارشنبه سال باقی نمانده است و مردمان نیک سرشت ایران زمین، در پی تدارک جشن و پایکوبی هر ساله هستند. در این میان، آخوند های تازی پرست و مزدوران طرفدار شان همواره در تلاش هستند تا به گونه ای شادی مردم را به عزا تبدیل کرده و برنامه جشن چهارشنبه سوری را بر هم بریزند.
به راستی که آخوندها با جنایت های بی شمارشان ثابت کرده اند که کمترین سنخیتی با ایرانیان ندارند و در حقیقت دشمنان واقعی این آب و خاک هستند. بدون شک آخوندها همان تازیانی هستند که هزار و چهارصد سال پیش به ایران حمله و شهرهایش را غارت کرده و به زنان تجاوز کردند و مردمان این سرزمین را به بردگی کشاندند.
زنان و کودکان، در جامعه عقب افتاده ایرانی از پست ترین جایگاه برخوردارند. ایشان از کمترین امنیت اجتماعی برخوردار نبوده و همواره مورد هجمه اجتماع مردسالار قرار گرفته اند. مشکل زن ستیزی در ایران، تنها مربوط به دوره ننگین حکومت اسلامی نمی شود. جامعه ایران در امر زن ستیزی قدمتی تاریخی دارد.
در طی روزها و هفته های گذشته نویسندگان، فعالین سیاسی، وبلاگ نویسان و تمامی کسانی که از دور و نزدیک دستی بر آتش سیاست ایران زمین دارند و با شرایط موجود به نوعی مشکل داشته و مخالف این همه ستم و استبداد می باشند انتخابات مجلس نهم را تحریم کرده و از مردم خواسته اند تا کسی در انتخابات شرکت نکند.
